Σύντρoφoι-ισες, συναγωνιστές-ριες & φίλoι-ες



Ο επίλογος από τη γάτα του σημείου (αισιόδοξο)

απ το ίντερνετ
της Μερλάνας ντε Τροκ

Και η ζωή είν' ωραία κύριε εισαγγελέα.
Τρεχάλα Λένορμαν, στην τσέπη του πουκάμισου,
κομμάτια ΙΟΝ σοκολάτα γάλακτος
και που και που τα καταπίνεις σα διάολος.
Γιατί γεμάτο αγόρια και κορίτσια με πόδια μακριά, το σύμπαν.
Στην ορθοπεταλιά τανύζεσαι και ν' ανεμίζει η μπέρτα σου.

Ναι, η ζωή είν' ωραία, κύργε δικαστά.
Μελανιασμένα μπούτια, φαντάσματα μαχαίρια.
Τροφή αμιάντου και διαβήτης, βρε παιδιά.
Κι όταν το μαύρο είναι τ' απέξω σου,
υφαίνεις νύχτες, με βουνά κι ελάτια, τραγούδια απ' την πατρίδα.
Να 'χεις παρέα στις λαϊκές και στα μπουντρούμια και στους κάδους.
Όλοι γι' αυτά μιλάνε.
Γιατί η ζωή είναι ωραία, αφεντικό.

Πας κάπου, μες στο πέλαγος, που λούζεσαι στον τρόμο
κι είναι ΄κει αραδιασμένα, έν' άλογο, ένα βόδι, ένα μουλάρι, ένας γάιδαρος
και να 'τος κι ένας σκύλος με τις αλυσίδες.
Σαν ανέκδοτο.
Σαν παραμύθι.
Και στην απέναντι πλαγιά στριγγλίζει το γουρούνι.
Είν' ωραία η ζωή γουρουνάκι, σα θα σε φάνε λούζα, looser.
Κι είν' ωραία, κυρία με τη μπουγάδα.
Να ξέρεις τι πα' να πει αυγολέμονο, χλωρίνη κι αμμωνία.
Να ξέρεις τα περάσματα που βγάζουν Αλβανία.
Ξέρεις δεν ξέρεις, πως μιλάμε δυo φορές.
Αλλά πως μόνο μία έχει σημασία.
Κι όχι αυτή με την ομοιοκαταληξία.

Μέσα στα σπλάχνα της δικιάς μου επιλογής
εγκυμονείται όμορφο τέρας.
Γυρεύει ήδη ένα δρεπάνι και κραγιόν (sic)
κι ήδη ετοιμάζεται για σκόνη και γι' αλάτι.
Θα του μάθω ότι η ζωή είναι ωραία, ασφαλίτη, 
σαν ένα ανέκδοτο, σαν ένα παραμύθι.



απόσπασμα
"Η γάτα του σημείου" (Νο 13)
Χειμώνας - Άνοιξη 2013




έχειςγλείψειποτέτηνπλάτησου;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου