Στην τελική σταματάς να
τρέφεις ελπίδες με το τίποτα ίσως είναι καλύτερα τα πράματα λιγότερες σκοτούρες
περισσότερος χρόνος για ξόδεμα έτσι κι αλλιώς δεν πιάνουν τόπο οι ενστάσεις δε
θα σε ανεβάσουν στη λίστα των επιτυχόντων έτσι κι αλλιώς δεν έχεις επιλέξει να
ζεις σαν αριθμός ούτε σα χρήμα
//
μικρούλη μου όταν με πέτυχες
να δακρύζω είδα στο βλέμμα σου τη θλίψη σου για μένα κι ας είσαι μονάχα δύο
κατάλαβα ότι κατάλαβες πως πονούσα γι αυτό συγνώμη μα θέλω να πω πως δε δάκρυζα
μόνο για μένα αλλά και για σένα που θα μεγαλώσεις μες στα σκατά θέλω να πω πως
όταν σκέφτηκα ποιο θα μπορούσε να ναι το μέλλον σου δάκρυσα περισσότερο
//
κι έπειτα μου μίλαγες στο
καφενείο για τα παιδικά σου χρόνια στο χωριό τρεις μήνες διακοπές τότε φεύγαμε
απ την αθήνα και του δίναμε και καταλάβαινε με παιχνίδια αμπάριζα μήλα κρυφτό
ναι κρυβόμασταν στα πιο απίθανα μέρη και δε φοβόμασταν ζούδια σκορπιούς και
φίδια κι έπειτα από λίγο ψιλοδάκρυσες και συ ρε -σε ρίξανε οι αναμνήσεις από τα
παλιά- μα εγώ δε σου πα τίποτα απλά σε άκουγα και σ άκουγα που θα δίνες τα
πάντα να γύρναγες έστω για ένα λεπτό πίσω
//
τότε θυμήθηκες κι εσύ το
χωριό το συχωρεμένο τον αντρέα που σου σπάσε τα πρώτα δόντια με τη μπάλα και
κρεμόντουσαν από μια κλωστή ρίζας τον παναγιώτη που μαζεύατε οβριές και
σπαράγγια και τα σουβλίζατε σε αυτοσχέδιες σούβλες το γιάννη που τώρα είναι
ειδικός φρουρός και γαμάει και δέρνει μετανάστες το “μπάρμπα” που φτιάχνατε
σφεντόνες και σπάζατε τους ηλιακούς εκτοξεύοντας πέτρες και τα άλλα παιδιά άλλα
ονόματα δε λέμε τον κώστα που τραγούδαγε το «εγώ δεν είμαι ποιητής» του παπάζογλου
και φάλτσαρε λίγο στο τελείωμα αλλά σ όλους άρεσε να τον ακούν στην τελική μόνη
πατρίδα μας τα παιδικά μας χρόνια
//
και τα βιβλία μην ξεχνάς τα
βιβλία γιατί μέσα απ τις σελίδες τους πηγάζει όλο το συναίσθημα του κόσμου
//
ξέχνα τα πέρασαν όλα αυτά επέστρεφε
στο τώρα στην τελική χωρίς άλλα πόδια μόνο χέρια χειρονακτικά ξέρεις και τα
χειρίζεσαι καλά τα χέρια το ζήτημα είναι καθαρά πολιτικό όμως το πώς
αντιλαμβάνεσαι τα χέρια σου γιατί άλλα τα χέρια του γραφιά και άλλα του αχθοφόρου
συνδύασε τα και τα δύο μ ένα ποτήρι μπράντυ μπορείς σίγουρα και μην πεις σε
κανέναν πως έχεις φτερά στα χέρια δε θα σε πιστέψουν
//
ξέχνα τα χωρίς άλλα πόδια
θυμήσου που σου έγραψε πάνω στη διαφημιστική κάρτα μιας θεατρικής παράστασης
σου έγραψε: σε μάθανε να περπατάς μα εσύ
τρέχεις· γιατί τρέχεις όμως αφού μπορείς να πετάξεις; χωρίς άλλα πόδια με
φτερά στα χέρια
//
την επόμενη φορά το
τηλεφώνημα για βόμβα δε θα ναι φάρσα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου