ανάλαφρα
τραγουδάνε μετέωρα
τα δάχτυλά σου
τσιμπήματα
στα μπράτσα σου απάνω
αφήνω σημάδια
χρυσή καυτή
δεν ξεκολλά απ τους αγκώνες σου
η άμμος
μονάκριβη
απ τις γραμμές της παλάμης σου
να πιω νερό
σα φύσημα
γαργάλισα τη μασχάλη σου
αόρατος
χοροπηδάνε
απ την κορφή ως τα νύχια
οι φλέβες σου
τα χέρια σου
που τη θάλασσα υπνωτίζουν
με απλωτές
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου