#47 – ΤΕΛΕΙΩΣΑΜΕ

shift + delete

*_στο οριστικό αντίο σου
ακούω πια
το θ ανταμώσουμε ξανά
στα ξερονήσια που μας ετοιμάζουν_

Σαμσών Ρακάς

(σαν αντιγραφή/χωρίς αναπτήρα)

ήταν ένα βραχνό ξημέρωμα

που μας βρήκε στις επάλξεις
παραπάτησα παραπάτησες
και γκρεμοτσακιστήκαμε
κανένας δε βοήθησε τον άλλο
ούτε καν με το βλέμμα
οι κριτικοί τέχνης ίσως να το ονόμαζαν πρωτοποριακή αυτοκτονία
οι επαναστάτες ανταρτοπόλεμο με στοιχεία δολιοφθοράς
εγώ ακροπόλεμο στα όρια του κορεσμού
κι εσύ το βάφτισες
πολυφωνική αντίστιξη
φαινόμενο χάος
ή 
“κι εγώ θέλω να σε δω”
/όμως το βλέμμα δε γεννιέται μα γίνεται/
κι ακούστηκε απ το μεγάφωνο
μην κλαις και μη λυπάσαι που βραδιάζει
κι αν τα σπίτια ήταν χαμηλά
τότε που το τραγούδαγε η μπέλλου
έκτοτε ψήλωσαν
για να μας θυμίζουν με θράσος
την κακομαθημένη υπεροψία μας

δίχως πλεονασμό

/αφισοκολλήσαμε και μείναμε μονάχοι/

άντε πάλι ξανά 

τα λέμε*

-bonus_track-