Δευτέρα 18 Νοεμβρίου 2013

#35 - Μπουγιουρντί


...από ΕΔΩ
Μπουγιουρντί

Στο τελειωτικό ξεκαθάρισμα να ξέρεις πως το μόνο που θα μένει θα ναι οι πράξεις μας. Θα περιμένουμε όλοι σειρά στην αναμονή κρατώντας τες μες σε φακέλους ή μεγάλα χαρτόκουτα. Δε έχει όμως σημασία η ποσότητα αλλά η ποιότητα στο λογάριασμα. Έτσι κι αλλιώς, στη στενόμακρη, ψηλοτάβανη και κατάφωτη αίθουσα δε θα λογοδοτούμε σε ανθρώπους αλλά σε τεράστια υπερταχύτατα σκάνερς τελευταίας τεχνολογίας. Οι υπάλληλοι απλά θα φωνάζουν το νούμερό μας όπως στις δημόσιες υπηρεσίες και εμείς με τη σειρά μας θα τους καταθέτουμε τα πραξόχαρτα που θα χούμε μαζεμένα μέρες εβδομάδες, μήνες, δεκαετίες ζωής. Τα πραξόχαρτα έπειτα θα τοποθετούνται κι αυτά σειρά στις υποδοχές των σκάνερς, θα σκανάρονται με το πάτημα ενός κουμπιού και μετά από λίγα δευτερόλεπτα θα προβάλλεται το αποτέλεσμα στον φωτεινό ηλεκτρονικό πίνακα.

Στη θέα του αποτελέσματος θα κάνουμε όλοι διάφορες παρελθοντικές σκέψεις. Κάποιοι θα μετανιώνουν και θα τρομοκρατούνται νιώθοντας πως έχασαν. Θα αισθάνονται πως είναι περικυκλωμένοι από Ερινύες. Κάποιοι άλλοι θα χαμογελάνε ή θα χορεύουν εκδικητικά πιστεύοντας ότι κέρδισαν. Μη δίνεις σημασία, δεν έχουν ιδέα. Εμείς, εκείνη τη στιγμή θα νοσταλγούμε τα παλιά –καλά η κακά- και δε θα χουμε τύψεις για τίποτα. Δε θα μετανιώνουμε μα θα χαμογελάμε από τη απαστράπτουσα μνήμη. Θα μας έρχονται στο νου τότε αγαπημένες μουσικές, φράσεις βιβλίων, στιγμές και χρόνοι, πράγματα, χαρακτήρες που βιώσαμε, αληθινοί και φανταστικοί.

Σύντροφε να θυμάσαι. Να είσαι πάντα όπως είσαι και να πράττεις ως τέτοιος. Να είσαι ο εαυτός σου και όχι αυτός που θα θελες να είσαι· γιατί στο τέλος γι αυτό που πραγματικά είσαι θα κριθείς.

Αυθεντικός και όχι αυθεντία. Κακός μα όχι κακόβουλος. Εκκεντρικός και όχι αυτάρεσκος ούτε φιλάρεσκος. Φοβισμένος ναι, μα ποτέ επίφοβος. Πολεμιστής· νικητής και ηττημένος ταυτόχρονα.



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου