#21 - Eγkεφαλιkόv

απ το ίντερνετ

Εγκεφαλικόν

Έφτασε μια μέρα των ημερών, που το μισό μου κεφάλι –από τη δεξιά μεριά- βάρεσε μπιέλα. Εξωτερικά είχε κοκκινίσει αρκετά κι έμοιαζε σαν αιμάτωμα. Το πρόβλημα ωστόσο ήτανε εσωτερικό. Οι παρτιτούρες του αίματός μου συνθέτανε σε φα ελάσσονα. Τρία βιολιά ή τέσσερα, ίσως κι ένα πιάνο. Μετά από ώρα δυσκοίλιας περισυλλογής σκέφτηκα πως η λύση βρίσκεται στο στόμα.

Έτσι λοιπόν με έβαλα να ξερνάω στο νιπτήρα, με το δάκτυλο μέσα σαν τους βουλιμικούς, ώσπου γέννησα απ το στόμα ένα τεράστιο αυγό που θύμιζε αυγό στρουθοκαμήλου. Το αυγό άρχισε να ραγίζει, μέχρι που έσπασε και ξέρασε κι αυτό με τη σειρά του, τον δεξή μου εγκέφαλο με το αιμάτωμα καθώς επίσης και τον ιππόκαμπο. Μαζί τους σκόρπισαν παλιές ιστορίες, αναμνήσεις, συνήθειες, αγάπες κι έρωτες, χι, ψι και ωμέγατα, ερωτηματικά, αποδοχές, επιβεβαιώσεις, θαυμαστικά, συμπεράσματα, συμπερασματικά θαύματα, απαρνήσεις κι ελαττωματικά συμπτώματα.

Καθυστερημένος και με το μισό μονάχα εγκέφαλο ξεχασμένο πάνω μου, έπλυνα το πρόσωπο μου στη χέστρα και κατούρησα στη μπανιέρα. Μετέπειτα πρέπει να σωριάστηκα λιπόθυμος στο πάτωμα. Τίποτε άλλο δε θυμάμαι.

Υ.γ.: Πάω τώρα. Ο παππούς μας αφήνει από στιγμή σε στιγμή… κι εγώ με υπευθυνότητα πρέπει να σκάψω το λάκκο του.

*bonus_track* 

(το χε σιγοτραγουδίσει της γιαγιάς λίγο πριν την κλέψει)