Ιπτάμενα πρωινά (σε –α)
Τα
πρωινά μου, περνούν με βιασύνη. Τα πρωινά μου, περνούν βιαστικά.
#
Σε
καταστάσεις φθοράς και αφθαρσίας περιοδικά, γεμίζω χώμα τις γλάστρες, κλαδεύω δέντρα,
τα περιστέρια πάνω στα σύρματα της ηλεκτροπαροχής σημαδεύω εικονικά.
#
Ο
στειρωμένος σκύλος μας θέλει να φύγει, μα βρίσκει καταφύγιο μέσα στη ζέστη που
χει η αλογίσια κοπριά.
#
Ο
συνταξιούχος κύριος που μας καλημερίζει, έμαθα πως ήταν πρώην μπάτσος στη ΓΑΔΑ.
#
Η
ποδηλάτισσα περνάει, την κάθε μέρα μου ξυπνάει, μα δε γελά, δε μου μιλάει, δε
με κοιτά.
#
Στα
αστικά λεωφορεία -σα σαρδέλες- οι εργάτες ξεκινούν από νωρίς για τη δουλειά. Τρίζουν
τα δόντια τους, παραμιλάνε, με το εισιτήριο ανά χείρας καταριούνται αφεντικά.
Πονούν τα σώματα και σπάνε, με τενοντίτιδες και αυχενικά.
#
Μη
φύγεις σου χα πει, μα εσύ είχες ήδη φύγει, χωρίς να αφήσεις ίχνη, ούτε χνάρια·
υποψία καμιά.
#
Μπερδεύομαι
λύνοντας τριτοβάθμιες εξισώσεις ενώ σιχαίνομαι τα μαθηματικά. Έμαθα πάντα
να προσθέτω να χαρίζω, χωρίς κανόνες, δίχως λίγη έστω τσιγγουνιά.
#
#
Σε
μελωδίες από Μι μινόρε καβατζώθηκα. Από προβλήματα με Χ εις τη Χ περικυκλώθηκα.
#
Ακροβατόντας στα ιπτάμενα πρωινά.
Α.Σ.(Χρόνος για Ξόδεμα)
2/12/2012
2/12/2012
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου