Κυριακή 2 Δεκεμβρίου 2012

Χρόνος για Ξόδεμα #5 - Ιπτάμενα πρωινά (σε -α)




Ιπτάμενα πρωινά (σε –α)

Τα πρωινά μου, περνούν με βιασύνη. Τα πρωινά μου, περνούν βιαστικά.
#
Σε καταστάσεις φθοράς και αφθαρσίας περιοδικά, γεμίζω χώμα τις γλάστρες, κλαδεύω δέντρα, τα περιστέρια πάνω στα σύρματα της ηλεκτροπαροχής σημαδεύω εικονικά.
#
Ο στειρωμένος σκύλος μας θέλει να φύγει, μα βρίσκει καταφύγιο μέσα στη ζέστη που χει η αλογίσια κοπριά.
#
Ο συνταξιούχος κύριος που μας καλημερίζει, έμαθα πως ήταν πρώην μπάτσος στη ΓΑΔΑ.
#
Η ποδηλάτισσα περνάει, την κάθε μέρα μου ξυπνάει, μα δε γελά, δε μου μιλάει, δε με κοιτά.
#
Στα αστικά λεωφορεία -σα σαρδέλες- οι εργάτες ξεκινούν από νωρίς για τη δουλειά. Τρίζουν τα δόντια τους, παραμιλάνε, με το εισιτήριο ανά χείρας καταριούνται αφεντικά. Πονούν τα σώματα και σπάνε, με τενοντίτιδες και αυχενικά.
#
Μη φύγεις σου χα πει, μα εσύ είχες ήδη φύγει, χωρίς να αφήσεις ίχνη, ούτε χνάρια· υποψία καμιά.
#
Μπερδεύομαι λύνοντας τριτοβάθμιες εξισώσεις ενώ σιχαίνομαι τα μαθηματικά. Έμαθα πάντα να προσθέτω να χαρίζω, χωρίς κανόνες, δίχως λίγη έστω τσιγγουνιά.
#
#
Σε μελωδίες από Μι μινόρε καβατζώθηκα. Από προβλήματα με Χ εις τη Χ περικυκλώθηκα.
#
Ακροβατόντας στα ιπτάμενα πρωινά.



Α.Σ.(Χρόνος για Ξόδεμα)
2/12/2012
 

  
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου